آموزش گام به گام تنيس (4)

 

وضعيتهاي ايستادن
 

وضعيت‌ قرار‌گيري پاها به 4 شکل ممکن است: موازي، بسته، نيمه باز و باز.
شما ممکن است دير يا زود از تمام اين وضعيتها استفاده کنيد. وضعيت موازي (شکل1- 5) که گاهي وضعيت خنثي ناميده مي‌شود معمول‌ترين وضعيتي است که به افراد مبتدي آموزش داده مي‌شود. همزمان با حرکت توپ به سمت فورهند شما به وضعيتي حرکت کنيد که پاها و شانه‌هاي شما کمابيش موازي با خطوط کناري انفرادي قرار گيرد. شانه چپ يک بازيکن راست دست به سمت تور و يا توپ است که براي يک فرد چپ دست بالعکس مي‌باشد. به عبارت ديگر تمام بدن شما يعني بالاتنه، تنه و پايين تنه عمود به تور است.
ممکن است بازيکنان زيرک قادر به تشخيص توانايي شما در نوع ضربه خود از روي نگاه کردن به وضعيت پاهاي شما باشند
از مزاياي مهم وضعيت موازي اين است که اجازه مي‌دهد ضربه زننده همراه با ضربه انتقال وزن را به خوبي انجام دهد اما مضرات آن وقت‌گير بودن اجراي آن است چرا که ما هميشه زمان کافي نداريم. همچنين پنهان کردن هدف ضربه در اين وضعيت دشوار است. ممکن است بازيکنان زيرک قادر به تشخيص توانايي شما در نوع ضربه خود از روي نگاه کردن به وضعيت پاهاي شما باشند.

(شکل1- 5)
 

 

 

دوباره وضعيت موازي را در نظر بگيريد. اين بار پاي جلويي خود را با يک گام کوچک به سمت خط کناري ببريد. حال اين پا را از خط فرضي که از پاي ثابت شما مي‌گذرد و موازي با خط کناري است رد کنيد. شما پاي جلويي را از بين خط عبور داده‌ايد، اين حالت وضعيت بسته نام دارد. (شکل 2- 5) شما تنها مي‌توانيد از اين وضعيت در حالت دويدن استفاده کنيد، مشکل اين وضعيت انتقال وزن است. زماني که پاي شما به صورت ضربدري قرار دارد عملا انتقال وزن در مسير ضربه شما غيرممکن است، بدون وجود انتقال وزن به سمت جلو و چرخش لگن شما قادر به توليد نيرو نيستيد. آموزش وضعيت بسته به عنوان وضعيتي استاندارد براي فورهند مبتديان کار صحيحي نيست اما بايد بدانيم که اين وضعيت چيست؟ کي استفاده مي‌شود؟ چرا در اين وضعيت ضربه مي‌زنيم؟
 

(شکل 2- 5)

 

 

يکبار ديگر به وضعيت موازي برگرديد. اين بار پاي عقبي خود را کمي به سمت خط کناري ببريد و پاي جلويي را به سمت چپ و عقب بکشيد. اين وضعيت لگن و شانه‌هاي شما را بيشتر به سمت تور باز مي‌کند، اين همان وضعيت نيمه باز است.(شکل 3- 5) اگرچه شما مقداري از ميان انتقال وزن رو به جلوي خود را از دست مي‌دهيد اما هنوز مي‌توانيد توليد نيرو کنيد. امتياز اين وضعيت اين است که به شما اجازه مي‌‌دهد پوشش لازم را روي تمام نقاط زمين داشته باشيد، در حالي که وضعيت موازي و بسته اينگونه نيستند.
موقعيت پاي چپ به شما اجازه مي‌دهد تا بتوانيد ضربه بزنيد و شروع خوبي در برگشت و انتقال به وضعيت باز داشته باشيد. يک برگشت سريع ممکن است در ظاهر زياد مهم به نظر نرسد ولي صرفه‌جويي در نيمي از ثانيه و يا در نصف گام مي‌تواند به معناي تفاوت امتياز بين برنده و بازنده باشد. وضعيت نيمه باز به‌طور گسترده‌اي مورد استفاده بازيکنان حرفه‌اي مي‌باشد، به ويژه براي افرادي که متخصص در منطقه بيس‌لاين هستند. ترکيب گريپ نيمه غربي و يک وضعيت نيمه باز به بازيکن اجازه مي‌‌دهد تا حرکت و ضربه مطمئني داشته باشد. (يک روش بسيار مطلوب براي بازي تنيس)
 

(شکل 3- 5)
 

 

 

سعي کنيد از اين وضعيت اطلاع داشته باشيد، آن را امتحان کنيد و اگر آن را مناسب ديديد از آن استفاده کنيد. برخي از مربيان ترجيح مي‌دهند وضعيت نيمه باز را به مبتديان آموزش دهند اما هنوز اکثر مربيان آموزش تنيس را با وضعيت موازي آغاز مي‌کنند.
دوباره وضعيت موازي را به خاطر بياوريد. حال آن را به وضعيت نيمه باز تغيير دهيد. در ادامه به وضعيت باز برسيد، تا جايي که شانه‌ها و پاهاي شما موازي با تور و بيس‌لاين باشد.(شکل 4- 5) شما حتي مي‌توانيد اين وضعيت را به عنوان راهنمايي براي محل پاي خود به کار ببريد ، اکنون پاهاي شما در شرايط صحيحي هستند. تمام بدن شما (کمربند شانه‌اي، لگن و پاها) باز شده و به سمت تور است. در وضعيت باز يک بازيکن راکت را بدون اينکه سعي در به خط در آوردن پاها داشته باشد حرکت مي‌دهد، انتقال وزن در اين وضعيت در جهت پاي بيروني است.
نيروي توليدي به وسيله حرکت انفجاري باز و چرخش لگن ايجاد مي‌شود نه در مرحله حرکت راکت. اکثر بازيکنان تورنمنتها وضعيت باز را به همراه يک گريپ نيمه‌غربي و يا غربي به شکل موثري به کار مي‌گيرند. آنها مي‌توانند ضربه محکمي را توليد کنند، جهت مورد نظر را پنهان کنند و پوششي عالي روي تمام نقاط کورت داشته باشند. وضعيت باز زماني که شما زمان کافي براي قرارگيري در ساير وضعيتهاي ايستادن را نداريد، وقتي که توپ به سمت شما مي‌آيد و يا مجبوريد براي ضربه فورهند در مسير عرضي حرکت کنيد انتخاب خوبي است.
 

(شکل 4-5)
 

 

 

دهه‌هاست که وضعيت باز نسبت به وضعيت موازي در ميان بازيکنان بحث‌برانگيز بوده است، اين بحثها معمولا در بين گروه‌هاي سني متداول است. بازيکنان قديم‌تر وضعيت قديمي را قبول دارند (شانه‌ها و پاهاي موازي با خطوط کناري) در حالي که افراد جوان‌تر و البته مربيان آنها وضعيت باز را مي‌پسندند.
اين بحثها بسيار بي‌مورد هستند. وضعيت موازي باعث هماهنگي در حرکت به سمت هدف، حرکت طولاني راکت و سرعت بالاي ضربه است، در حالي که وضعيت باز برگشت سريع‌تر به حالت اوليه و پوشش بهتر فرد روي زمين را موجب مي‌شود.
سرانجام فردي تحقيقاتي در اين زمينه انجام داد و به نتايجي رسيد. دوان نادسون، مربي و محقق دانشگاه کاليفرنيا در چيکو و يکي از اعضاي کميته علمي ورزشي USTA به اين نتيجه رسيد که انتخاب وضعيت مناسب بستگي به توانايي بازي فرد، شرايط جسماني، نوع تجهيزات و نيز شرايط مسابقه دارد. برخي از يافته‌هاي وي به شرح زير است:
هر2 وضعيت باز و موازي نيازمند مقدار زيادي فعاليت در ماهيچه‌هاي پشت است و بايد درطول تمرينات کششي مورد توجه واقع شود
1- وضعيت باز امروزه موفق است چرا که راکتهاي سبک و محکم به همراه زه‌هاي ارتجاعي ضعف ناشي از حرکت کوتاه راکت بازيکنان جوان را جبران کرده است.
2- دراستفاده از وضعيت باز سرعت حرکت راکت 4 تا 8 درصد کندتر است.
3- وضعيت باز باعث افزايش 4 درصدي در سرعت برگشت به وضعيت اوليه در مقايسه با وضعيت موازي است.
4- به کارگيري وضعيت باز به همراه تغييرات 8 درجه‌اي که در جهت حرکت راکت ايجاد مي‌کند باعث کاهش 60 درصدي در ميزان اشتباهات شده است.
5- برخلاف آنچه که قبلا تصور مي‌شد وضعيت باز بازيکن را وادار به استفاده بيش از حد از تنه و بازو نمي‌کند.
6- بار و فشار وارده به شانه‌ها و آرنج در وضعيت باز مشابه شرايط ايجادي در پرتاب بيسبال است. (ورزشهاي تمريني اختصاصي آن بايد گسترش يابد)
7- هر2 وضعيت باز و موازي نيازمند مقدار زيادي فعاليت در ماهيچه‌هاي پشت است و بايد درطول تمرينات کششي مورد توجه واقع شود.
8- بازيکنان سطوح متوسط با سطح مهارتي 5/3 تا 5/4 مي‌توانند از وضعيت باز استفاده کنند.
9- بازيکنان پيشرفته بايد از وضعيت فورهند بسته در اکثر اوقات استفاده کنند اما بايد قادر به انجام ضربه با وضعيت باز در موارد فوري باشند. اين نتيجه با روش وضعيت بازي که به وسيله بسياري از بازيکنان حرفه‌اي جهان انجام مي‌گيرد زياد سازگار نيست.
انجام مطالعات در اين زمينه (روشهاي گريپ راکت و حرکات پا) زمان بسيار بيشتري را نسبت به اجراي آن مي‌طلبد. تمام اين اتفاقات در مدت کوتاه تبادل توپ به سرعت صورت مي‌گيرد پس نيازي به توضيحات کلامي در اين مورد وجود ندارد. شما به سرعت به جايي مي‌رسيد که تمام اين نکات را بدون هيچگونه تفکري درباره آنها انجام خواهيد داد.
 

افزايش توانايي نحوه قرار گيري پا
 

درمرکزخط سرويس بايستيد ويارتان پشت توردرمقابل شما بنشيند. 10توپ را به نقاط مختلف دو زمين سرويس شما مي‌فرستد(شکل 6- 5). بعد از هر ضربه شما يارتان توپ ديگري را به ناحيه متفاوتي از زمين سرويس پرتاب مي‌کند. دقت کنيد که ضربات شما زياد محکم نباشد و نگران تکنيک فورهند يا بک‌هند خود نباشيد. فقط روي حرکت پاي خود متمرکز شويد و ازهرنوع وضعيت ايستادني که مايل باشيد مي‌توانيد استفاده کنيد.
براي ايجاد تغيير در تمرين يار شما در کنار تور مي‌ايستد و يک سبد توپ را به همراه دارد. او10توپ را پشت‌ سرهم به سمت فورهند شما و يا به ميانه زمين پرتاب مي‌کند. هر توپ را با يک ضربه فورهند به زمين مقابل برگشت دهيد. افزايش يا کاهش استواري، بررسي موفقيت و امتيازدهي شما همانند تمرينات حرکت پاي ديگر است. نکته:اين بار نيز تنها روي حرکت پا تمرکز کنيد نه روي چگونگي ضربه.

(شکل 6- 5)
 

 

 

افزايش درجه سختي تمرين:
 

* هرتوپي را با توجه به محل برخورد توپ پس از ضربه بازگشت دهيد.

بررسي موفقيت:
 

* براي توپهاي نزديک از گام جهشي استفاده کنيد.
*براي توپهاي دوراز گام ضربدري استفاده کنيد.
* براي شروع حرکت در جهت مخالف ابتدا پاي خارجي را حرکت دهيد.
کاهش درجه سختي تمرين:
* يار شما توپ‌ها را از خط سرويس مرکزي تنها به خطوط کناري انفرادي پرتاب مي‌کند.

امتيازدهي به موفقيتتان:
 

1 تا 3 توپ برگردانده شده به زمين انفرادي3 امتياز
4 تا 7 توپ برگردانده شده به زمين انفرادي 5 امتياز
8 تا 10 توپ برگردانده شده به زمين انفرادي 7 امتياز
ثبت امتياز شما در اين قسمت:..................

منبع: کتاب گامي به سوي موفقيت (تنيس)
ارسالي از طرف کاربر محترم : j133719

/ك